Ölmek İçin Çok Erken Şiiri - Murat Halıcı

Ellerimi kesiyor cümleleriniz
Üstelik sesiniz çok kirli
Tehditleriniz parmaklarımın ucunda asılı sarkaç
Kanı akıyor kendime yazdığım bir mektubun sıktığım
dişlerimin arasından
Gözbebeklerimin parçalarını topluyorum üzerimden ve
bir tenor bu sahneyi vurguladıkça vurguluyor
Uzakta bir liman yanıyor frengili ve kusmuklu
Ne çok şey götürdü çok şey getiren kervanlar
Bilmiyorum hangi kelimeler eskitti beni
Hani öylesine doğan bir günde
Kuru birer yaprak gibi düşen önüme

Usta katillerin ellerini severim en çok
Çok şey öğretirler kısacık bir derste
Ne kadar sade ne kadar berrak
Bütün yansımaları toplayarak
Aynalarda parçalandı nefesim
Damarlarım kopunca ağır kanamadan öldü coğrafyam
Işıklar aldattı gözbebeklerimi
Hangisinin yabancı olduğunu bilirdim
Benden yana bir ıslık çalsaydı biri
Ateşi karsa da nefesinde
Birer yanılsama düz çizgiler öğrendim
Birer beklenti
Hayatla körebe oynamak gibi
Ölmek için çok erken