Ölmek Böyle Bir Şey...

Yine uzadı geceler.
Zemheri vaktidir yalnızlığım.
Kan tükürüyor dudaklarım.
Derinden sarsılıp nefessiz kalıyorum bazen.
Oysa daha yeni başlamıştı hayatım.
Yüzüm gülmeye bile alışamadan,
Böyle çekip gitmek, canlı canlı Öldürüyor beni.
Üstelik dizlerinde ölmek isterdim hep.
Şimdi ne başımı koyabileceğim dizlerin
Nede sarılıp ağlayabileceğim kolların var.
Yalnızlığım zemheridir benim
Gecelerim uzun
Gündüzlerimi kaybetmişim
Birde çok uykusuzum
Ama uyumak için çok vaktim olacak.
Bir gün ansızın seni öpen dudaklarım
Kanla dolacak.
Ve gideceğim buralardan
Tıpkı esip giden bir rüzgar gibi
Yağıp geçen bir yağmur gibi
Vakitsiz gideceğim.
Ansızın, sana haber bile veremeden.
Seni son bir kez öpemeden…

01.02.2002