Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
su çakıllara söylerken şarkısını
akıntıya kapılmıştı şiirim
öfkesini silkeleyen bulutlara tutundum
herkes bildi kimliğimi
kök kadar kördü düşlerim
kör kadar yalnız
çırılçıplak soyunup hayata
ölmek zannettim geceleri
ölmek apansız
gün ışığıyla yıkayacaktım ellerimi
gözlerin benden vazgeçmeseydi
ellerimi güneşe sunacaktım
ortasından geçip sürgün yolların
gecesi kan kokan bir sabah
uzakları deneyecektim
yoklayıp yüreğimin tetiğini
Armutlu dan sevecektim seni
ateşe dokunmaktı oysa aşk
seni sevmek adam işiydi
inan ki gidecektim
içimden sökebilmek için sesini
bir ben birde gözlerimin feri
yurdumun ekmeği gibi ziyan oldum kendime
ölmek zannettim geceleri
Bir nefes çekip sigaramdan
yaralı yanımı kucaklıyorum şimdi
Zemheri içimize düşmeden
Yokluğuna alışmak çürütüyor beni
Ölümüne sarılmak istiyorum sana
Mezar taşlarına yazılmadan adım
Türküler söylemek istiyorum
Yurduma ve sana dair
Sevgilim
Ağlayan yüzüm
Bu gece için
hoş geldin
ETKİLEYİCİ VE SÜRÜKLEYİCİ BİR ŞİİR OLMUŞ, TEBRİK EDERİM.
Şiir daha okumaya başlarken bir derinlik veriyor insana...Bu derinliği 'kapılmıştı şiirim' ifadesi aniden kesiyor... Sonra tekrar bir etki başlıyor, bu defa; 'bildi kimliğimi' ifadesi 'küt' diye akışı koparıyor...
Şiirin sonrası, duygulu, etkili ve akıcı biçimde sürüp gidiyor... o engellerin kalkması gerek diye düşünüyorum...Zevkle okudum...
Güzel bir şiir, tebrikler.Şiirce kalın
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta