Ölmedim yaşıyorum Şiiri - Raziye Sayaslan

Ölmedim yaşıyorum hele şükür bugün de
Gözlerim göğe bakıyor, görüyor
Sesini işitiyorum uzaktan vapur düdüklerinin
Bir camide yankılanan ezan sesinin
Ve bir parça hüzün kokan şiirlerin arasında
Ölmedim yaşıyorum.
Kokusunu alıyorum bir lokantanın önünde
Nar gibi kızarmış tavuğun.
Vefa'da, bozacının dibinde
Sıcacık tarçın kokan sahlepimi içiyorum.
Bozacı kızgın, sert ve anlayışsız
Bilmiyor ki bu şehrengiz yapayalnız
Bugün de açmış çiçekler, kokusunu vermiş kırlara
Ağaçların altı yine gölgelik, bir genç sigara tüttürüyor.
Bugün de yaşıyor herkes günlerden birini
Çamlıca'da kopan ilhamla yazıyor şair şiirini.
Ölmedim yaşıyorum yine diyerek bugün
Ellerim göğe uzanıyor, aklımda o bitmeyen sürgün,
Ve dilimde kısacık bir dua:
"Allah'ım, "diyorum, bu canımı erkenden alma.
Hayat bu kadar güzel, yaşamak bu denli tatlıyken,
Mevsimler bile bitmedi daha, göremeden açan ilk çiçekleri
Ölmeyeyim, yazık olur.
Gitmesem buralardan, daha yaşıyorum desem
Yaşamak için yine bin türlü bahane üretsem
Soluduğum havada, içtiğim suda yahut da bir bakışta
Tutunacak bir ümit dalı bulsam da yaşasam.
Ölümlere inat, biraz daha dünyada kalsam.
İlham perileri uğrarken her an yanıma inceden,
Üşenmeden konuk etsem ben
Sarı renkli kuşe sayfalarıma.
Elimde kalem, gönlümde umut, aklımda sevgin,
Desem ben: "yine ölmedim yaşıyorum bugün de
Daha çok geçilecek yollar, konaklar var,
Daha okunacak çok kitap çok hayatlar var.
Yıkılmadığım şeylere önümde set çekip
Yaşasam, ümit etsem ben yine yaşamak için.
Göğe baksam yine yıldızlarımla geceleyin,
" bakın ben ölmedim yaşıyorum" demek için.
Nicedir beklediğimi bir satırda, dizelerde yeniden sevsem,
"Bak ben yine ölmedim yaşıyorum" diyerek başucunda ölsem.