Ölmedim daha Şiiri - Mehmet Habip Güney

Ayaklarına dolanan yapraklarcasına,
üşüşüyor ölümün çaresizliğinde peşine düşüşüm.
Etiket kendim, çarşı pazar adın uğruna.
Tarihi geçmiş toprak,
üçüncü sınıf sanat sever insanların
istilasına uğramış sonbahar.
İstemez seni avuçlarım
Hürsün,
Zamanın daralıyor şiirlerimde.
Sensizlik acılı İşliyorum mezar taşımı,
ayaklarının geçtiği toprağa.
Kim bana kızabilir?
Vursun yüzüme kokun taşıyıcısı rüzgar.
Yaşlandırayım bir günümü uğruna.
Kopmamisken sakaklarimdan siyah teller bir bir.
Mevsimleri ham zamanında
Aşacak çok çöller vardır demek doğrudur.
Sen rabbimin vaadettiği?
Ölmedim daha.

@mhmthbpgny