Ölmeden Uyan Şiiri - Hanifi Kara

ÖLMEDEN UYAN

Ağaç kurur, insan ölür unutma
Kula güvenirsen kalırsın yayan.
Kur’an’ın hârici yollar yol değil
Fânilere değil Allah’a dayan.

İstiyorsan eğer tertemiz bir yüz
İslâm’ın dışında, yol yoktur dümdüz
Gizli ve âşikâr, gece ve gündüz
Her ne yapsan bil ki Allah’a ayan.

Sakın ola deme oldu, olacak
Ömür geldi/geçti doldu, dolacak
Bütün renkler aha soldu, solacak
Solmayan tek renk İslâm’a boyan.

Eğil gönül eğil daha da eğil
Canlı/cansız ne var hem sev hem sevil
Beşerî çıkmazlar bil ki yol değil
...İzmlere uymak hem akla ziyan.

Ya beraat edip ya yanacaksın
Bütün zorluklara, dayanacaksın
Şunu bil ölünce uyanacaksın
O hâlde gafletten; ölmeden uyan…

04/12/’14
Hanifi KARA