ölmeden önce
kağıtlar önüme çıplak vücutlarını sermiş; halleşiyorduk
kalemim aciz, söylediklerimi yetiştirmeye çalışıyordu
bir tek güneş her gün uğruyordu sarılıp helalleşiyorduk
lakin o insanlar ''ölümlü'' deyip dört bir yana kaçışıyordu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta