Sahte yüzler vardır hani
Gözler çakmak, mani- mani
Kıpır- kıpır, dört bir yanı
Taşımaktan bıktım onu.
Lokantada yemek yersin
Ücretini sen ödersin
Bir kerecik, o da versin
Taşımaktan bıktım onu.
Bir huyu da, yemek seçer
Beleş giyer, beleş içer
Seninle de, dalga geçer
Taşımaktan bıktım onu.
Kibir dersen, ayrı konu
Düşündüm de, eni- konu
Ne ilki var, ne de sonu
Taşımaktan bıktım onu.
Bineği var, asla binmez
Benim arabamdan inmez
Böylesine, bir şey denmez
Taşımaktan bıktım onu.
Ödüncünü, vurgun sayar
Sır verirsin, hemen yayar
Uğraşsan da, tutmaz ayar
Taşımaktan bıktım onu.
Ona, buna, sana, çatar
Altta kalmaz, çalım satar
Üstelik de, hava atar
Taşımaktan bıktım onu.
Böylesi dost, olmaz olsun
Sazı, sözü, ona kalsın
Bundan sonra, yalnız çalsın
Taşımaktan bıktım onu.
İşimiz hep, düşeşle zar
Ömür boyu, verdi zarar
Necati’yim, aldım karar
Taşımaktan, bıktım onu.
15.02.2011
Necati OcakcıKayıt Tarihi : 23.3.2011 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kazan ver yiyelim sen bak diyorlar
Yiyip de dursalar gam değil ama
Üstelik adama ahmak diyorlar'
Gönülden kutlarım kaleminize sağlık
Mesut Özbek
Çok güzel ifade buyurmuşsunuz. Al benden de o kadar.
Maalesef cemiyette bu tip insanlar çok.
En güzeli kimsenin kimseye yük olmaması, herkesin kendi yükünü kendi taşıması, ama neylersin oluyor işte..
100+anto.
Selam ve dua ile..
Bu türler hızla çoğalıyor ne yazıkki dost. Yüreğine sağlık ne güzel anlatmışssın .
TÜM YORUMLAR (21)