Olmaz duyan Şiiri - Hayati Kork

Bir gün gelir
Bulutlar sende gibi
Dokulu verir gözlerinden
Yanaklarında süzülür,
Islaklığını ta yüreğinde hissedersin.

Bir gün gelir
Özlemlerinle baş başa
Yalnızlığını ararsın sokak sokak
Yürürsün Bir meçhule
Ama sessiz,
Ama kimsesiz.
Ve yorgun düşer gözlerin
Gittiğinden habersiz.

Bir gün gelir
Ne çiçek, ne gül biter bahçende
Yeşeren hiçbir dalın kalmaz,
Çolaklaşır tüm dünyan
Ve bir dost bulmak için yalnızlığına
Haykırsan da
Bağırsam da.
Olmaz seni soran,
Olmaz Bir duyan...
hayati Kork 01.11.2001