Ne sensizlik, ne sürgün, ne de hasretlik
Dokunmuyor artık içime
Alıştım
Yeter! Ne olur üzülme
Yalnız; hani gözlerin değdiydi ya
Son kez gözlerime
Sen yol ederken beni var olmayan fecre
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta