Olmayan Ayrılık Şiiri - Ümit Ay

Bir yanım hüzün dolusu türküler.
Her dinlediğim sanki bizi söyler
Yanar içim dışımdan beter,
Almış sırtına çantasını aynı kapıdan gider...

Tek suçlu sen değilsin elbet,
İçim dışım dert dolusu mabet,
Benim suçum senden büyüktür,
Ne diye derdim ki sana nimet nimet...

Ağlayan benim seni bilemem,
Gözüm kan akıtır yine de gidemem,
Hoşçakal derim ama senden geçemem.
Sen gel kendin kal, ben sana kal diyemem...

Belki yakındır ölüm bana,
Ben gülüm derdim sana.
Kendi elimle mi kuruttum bilmiyorum,
Gelip dikenin batar bağrıma...

Şimdi kuşlar göç eder bu diyardan,
Oysa daha yeni çıkmıştık kara kıştan,
Gel gökyüzünü seyre dal,
Belki kuşlar anlar bir bakıştan...

Mahsuni değilim saz ile söz edemem,
Ben seni düşler, düşler yazarım.
Göğsüme de batsa iğnen,
Ben onu alır, alır seni işlerim..

Yol bir tek sana değil,
Ben de yürür giderim,
Sırtıma düşlerimi
Ben de alır giderim...