Olmasaydı Şiiri - Güven Gürdap

Penceresi bozulmuş bir evin sabahında uyandım hep,
Hiç hayal kurmadım bu yaşıma kadar, hep günlük yaşadım.
Sanki bir yolcuydum şu kainatın pençesine düşmüş,
Ne olurdu olmasaydı sonumuz böyle.
Hazin bir türkünün nakaratı adımız olmasaydı,
Gözümüz sabaha uyandığında, mutluluk nedir bilseydik,
En soğuk kışlarda dahi hiç üşümeseydik.
Bizim de hayallerimiz olsaydı,
Sönmeyen bir güneşimiz, sonsuz mutluluklarımız olsaydı.
Neyazık ki olmadı, olmayacakdı da,
Ne mutlu bir sabahımız ne de mutlu bir yarınımız.
Hep yarımdı sol yanımız, yarım kaldı sevdalarımız.

Güven Gürdap