Olmasa Şiiri - Yener Sezgi

Az ilim etti yönünden,
Keramet çıktı gönünden,
Dönmez idi hakk dininden,
Biraz aklı kıt olmasa.

Dokuz ay karanlık inde,
Bir emirle oldu künde,
Büyüdü anne rahminde,
Aç kalırdı süt olmasa.

Can dediğin hangi türden,
Yemese kesilir ferden,
Çıkarırdı aynı yerden,
Arkasında g.t olmasa.

Akılı sarmazdı maraz,
Tefekkür etseydi biraz,
Yapacaktı Hakka niyaz,
Nefis ruhla zıt olmasa.

Gelmedi kalbi imana,
Kendince yükledi mâna,
Oysa ki; muhtaç amana,
Kibirle inat olmasa.

Aramıyorsa hikmeti,
Kendinden bilir hilkati,
Dil söylerdi hakikati,
İçindeki put olmasa.

Yener Sezgi
300321