Olmasa Şiiri - Bekir Alim

Hiç bir şey bu kadar yanıp yakmazdı
İçimde hasretin yeli olmasa
Taş bağlasa kalbim dönüp bakmazdı
Akan gözyaşların seli olmasa

Bir volkan misali yaktıkça yaktın
Akarsular gibi saf ve berraktın
Dört mevsim içimde çağlayıp aktın
Sevmezdim bu gönül deli olmasa

Dolaştım dağ bayır kırda derede
Hep seni aradım o mescere, de
Bir sevgimiz vardı bak şimdi nerde
Göz üstünde ah sürmeli olmasa

Değmez bir intizar hiç etme boşa
Gider mi söylenen kem sözler hoşa
Gel desen gelirdim ben koşa, koşa
Yakamda muhannet eli olmasa

Sitemkâr Âlim’im doldukça doldum
Yanında bir yolcu yolunda yoldum
Kaybettim kendimi ben seni buldum
Bu kalbim kas katı deli olmasa