Olmamışlıklar Silsilesi Şiiri - Kürşat Uçar

Yazar görünür yazmaz aklım ama ne zaman susar görünür
O zaman kork dedi bana.
Çok şeyler oldu, bazı yer çekimsiz ortamlar mesela
Bazı hissiz aylar, yüründü.
En geçilmez yaşlar geçildi de
Gözden akmadı yol şeritlerinin beyazı.
Şimdi sakallarımın arasına karışıyorsun bazen
Dursaydı belki deliren yelkovanlar
Belki ellerimi karnımda kaybeden sihirbazken ben
Sana uzattığımda içimi, hücremi,
Karşımda aynadan başka senler de olurdu.
Sen diyorum, bilinmeyen çok lisan oluyor.
Sen, kimse tanımıyor.
Sen kelime dağarcığım, bildiğim başka şey kalmıyor
On, dokuz, sekiz, yedi, sen, altı…
A4 bir yalnızlığın düzen hali fotoğrafların.
Bakar görünür bakmaz aklım ama ne zaman düşer görünür
O zaman uzat ellerini dedi bana.
Bırak sihrini, sade onun koynuna.
‘İp’ler var, ‘ek’lediğim boynuma.
‘Bal’ rengi bir ruhun hafta sonu halidir halim
Hiçbir bulmacada bulunmaz
Fotoğraftaki ünlü olmayan –içimdeki- -sanat-çı.