Olmalı Şiiri - Orhan Amak

Olmalısın bir şiirde sen
Ve ben sevmeliyim seni
İçime gözlerin düştüğünde
Duymalısın yorgun şarkılarımı
Ve bir nehir olup akmalısın
Geceden yüreğime

Olmalı içimde akşamüstü
Ve kaybolmalıyım senin gözlerinde
Hiç yaşanmamış gibi dururken aşklar
Sevmeliyim gece vakitlerini
Ve bir yıldızda bulmalıyım gözlerimi
Gözlerine her baktığımda

Olmalı bir şiirde aşk
Ve geceler düşmeli bir anda
Bir martı sesi gibi kalbine
İçimde ağlayan o şiirin
Ben de sevmeliyim seni
Yorgun ve telaşlı

Olmalı içimde martılar
Ve yenik düşmelisin karanlığa
Yorgunca üşüyerek bir şiirde
Bir de kararmalısın bir akşam kızıllığında
İçime düşerken gecenin çığlığı
Duymalısın aşkımızın şarkısını

Sevmelisin geceyi benim gibi
Gecelerin sabaha çıktığında
Ve savurduğunda bir ateşte kalbini
Geceler boyu uyumalısın dizlerimde
Ruhumda yalnız kalırken
Yorgun bir şiirin yalnızlığı

Hüzünlerim düşmeli gece yarısına
Ve yaralı bir güneşle ağrımalı yüzün
Gecenin nefesi dökülürken bir şiire
Gözlerin düşmeli geceninb
Ruhumun kararan vaktine
İçimde kararırken ıssızlığım

Olmalısın her an kalbimde
Ve yaşamasız kalmış şiirler gibi
Düşmelisin gecemin yüreğine
Kararırken içimdeki o ıssız gece
Martılar dökülmeli o sonsuz akşama
Günler biriktirirken kendilerini içimde

Kararmalı bir gece ıssız bakışlarınla
Ve sen hep bahar kalmalısın ben de sonbahar
Hatırasız kalmalıyız ikimiz bir yağmurda
Senin yağmurların kararmalı bende
Geceler içimde birikirken

Bir ölüm bitirmeli bu şiiri
Ya da yarım bırakmalı
Gecenin içinde ağlayan nefesini
Ve olmalı bir hayatta birçok aşk
Bir aşk olmalı ya da
Ömrün o bembeyaz sayfalarında