Olmalı Şiiri - Kara Osman Nalbant

El göğse dokunur mızrabım tele
Sevdamın közünü, saklarım küle
Bağına darılmak, yakışmaz güle
Sineye taş basıp, çarman olmalı

Cananla beraber, başlarım güne
Bir ağıt duyarsam dönerim düne
Gün gelir kavgada çıkarsam öne
Sırtımı döndüğüm erman olmalı

Sevil elinen gel, geç kalma ceme
Şu yalan dünyada, haramı yeme
Bu bahar yanına gelemem deme
Sultanın her sözü, ferman olmalı

Aşk ile dokunan, kor narı yakar
Küheylan her yolda su gibi akar
Yolda yar bırakan, ardına bakar
Her canın sevdiği arman olmalı

Cihanda elimden düşürmem alı
Arım bensiz yemez, yaptığı balı
Selvisiz dünyada neyleyim malı
Dost eli derdime derman olmalı