Herkes alim olamaz insan olmakta hüner,
Vakti gelince güneş bile ufukta söner,
Hayran olma ellere herkes kısmetini yer,
Şairin sofrasında doyuranım olmadı…
Nice sevdiklerimi verdim bir-bir toprağa,
Hiç mi bülbül uğramaz güllerle dolu bağa,
Dost bulmak umuduyla vardım ovaya, dağa,
Dertli yürek sesimi duyuranım olmadı…
Saray, köşküm olmasın halimden çok memnunum,
Bazen aklım başımda, bazen deli Mecnunum,
Hayatın çilesini taşımaya mecburum,
Zalimlerin zulmünden kayıranım olmadı…
Biletim tek gidişlik bu ömür treninde,
İnsan da kuş misali, hiç durmuyor yerinde,
Her daim dua ettim sabahın seherinde,
Feleğin çemberinden sıyıranım olmadı…
Muradiyim, isyanım yok dilimde, özümde,
Kime canım dediysem hep yaş oldu gözümde,
Hakikatten başka şey yoktur dosta sözümde,
Gönlünde bana bir yer ayıranım olmadı…
Murat Nail Güney
21.11.2025 İstanbul. 23:55
Kayıt Tarihi : 21.11.2025 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!