Olmadı.
Olmayacak bir şey değildi biliyorum. Bir tutam mavi koparmak istemiştim saçlarından. Saçlarından çarmıha gerildim kör karanlıklarda. Şimdi bin damla gözyaşısın gözlerimde ırmak misali çağlayan. Bu bir oyun değildi ilkokul sıralarında tebeşirli ellerimizle oynadığımız. Ben sana aşık olmuştum, senin ise kendinden bile haberin yoktu. Şimdi mecnun oldum işte, o çöl senin bu çöl benim dolanan.
Olmadı.
Gözlerine en usta şairlerin kaleminden destanlar yazmak isterdim gül bakışlım. Gökyüzüne siluetini çizmek isterdim gökkuşağının ahenkli renkleriyle. Şairler sürgün edildi bu diyardan, ressamların lanetlendi yürekleri.
Olmadı.
Ne varsa yazdım hasretine dair. Kandiller yaktım yürüdüğün yollara. Canıma bin can kattım, feda etmek için uğruna. Sellere kapıldım gözlerine her bakışımda. Bıkmadım usanmadım bir an bile. Adımların hızlandı sana uzayan yollarda. Yeni yollar inşa ettim bir tek sana ulaşan.
Olmadı.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta