Yüreğim her hüznün mekanı oldu,
Derdimi dökecek adam olmadı.
Dilime feryadu figanlar doldu,
Yollarım kapandı açan olmadı..
Ağladım nafile sabahlara dek,
Üstüme gam yağdı durmadı felek,
Nasıl bir yürekmiş sen deki elek,
Sesimi duyupta koşan olmadı.
Sinem alevlendi yardan dolayı,
Yaşamış dertli baş her bir olayı,
Kimileri güldü geçti alayı,
Yasımı duyupta gelen olmadı.
Kararan günüme olmaz mı sabah,
Dilim sevda bilmez sürekli eyvah,
Bana eziyeti kim eder mübah,
Cürmüme fetvayı veren olmadı.
Beyaz sayfalara yazılır derdim,
Gönül yatağımı hüzüne serdim,
Az bir muhabbeti rüzgara verdim.
Çekilmez çilemi bölen olmadı.
Derdimin acısı vurur dilime,
Ararım yarimi geçmez elime,
Yürek mi bağlanır böyle zalime,
Pazarlara saldım alan olmadı.
30.09.2014
Atila YalçınkayaKayıt Tarihi : 23.1.2015 09:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!