Olmadı Şiiri - İsmail Karakuş

Saadet sempozyumuna gönderdi,
Mutluluk öğrensin diye gönlünü.
Üzgünsü öyküleri hatmettiği sıralar,
Çirkeflik çukurunda debelendi olmadı.
Fikir yürütemeyen paslı akıl kutusuna,
Kargaşa emdirdi dumanlı kalabalıklardan olmadı.
Çalıştıysa da yapmak için barajlar,
Azgın,kızgın,sırnaşık sellere,
Beceremedi yapmayı,beceremedi olmadı.
Uçağı kalkarken gönül yolcularının,
Yakalamak istedi koştu peşlerinden,olmadı.
Sevgi tepesine giden dört bir yandan kapalı,
Çıkmak istediyse de zirveye,olmadı,olmadı,olmadı.
Tırmanmaya çalıştı, yalınayak desteksiz,
Çığ oldu aktı tepelerden düştü aşağı olmadı.
Beklemeyi dost tuttu bekleyenlerin ardında,
Hep bekledi orada baktı durdu olmadı.
Saadet sempozyumuna gönderdi,
Mutluluk öğrensin diye gönlünü,
Gönlü mutluluğu öğrendi,
Ama mutlu olmadı...