Sarı Mustafa'nın has öküzünü,
Pazara götürdük, alan olmadı.
Sarı Mustafa ölünce özünü,
Mezara götürdük, gelen olmadı.
*
Kul-u Suphan ile geçinemezdi.
Toplar, yedirmezdi, kendi yemezdi.
Hiç kimseye güzel söz söylemezdi.
Ondan bir iyilik gören olmadı.
*
Eşe dosta haram etti dünyayı.
Kendine de yalan etti dünyayı.
Çaldı, yıktı talan etti dünyayı.
Onunla bir hoş iş kuran olmadı.
*
O halka, Hak ona etti sonunda.
Onun da vadesi yetti sonunda.
Öldü gitti, ömrü bitti sonunda.
Arayan olmadı, soran olmadı.
2008
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 16.10.2010 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığımız dünyaya uyum sağlayamayan, kendi çıkarından başka bir şey bilmeyen; aslında kendi çıkarının ne olduğunu da bilmeyen, öyle yaşayan insanlara bir taşlama olarak yazıldı. Şiirdeki Sarı Mustafa gerçek olmayan bir kişidir. Bu şekilde tanınan kişilerle uzaktan yakından hiç bir ilgisi yoktur.
TÜM YORUMLAR (1)