Delirmiş bu sonbahar Ayten!
Bak, pembe eteğindeki çiçeklerde soluyor zaten...
Ne bekliyorudun ki hem?
Gelirim demişti.. fakat.....bazen
Şımarıkım demiştim sana ben Ayten!
Aynalardan yansıyan gündüze inat
Karanlığa gömülen ısrarlı gözlerde var
Korkuluğa sığınmış kargadan rest
Korkuya, ona-buna şuna inat
Orhan Veli kadar sevemem ben kadınları...
Güzel kadınları sever herkes.
Güzel, işçi kadınları daha çok severler. Ben sevsem de onlar sevmez beni.
Sevdirmem kendimi. Sevdiremem..
Nedeni mi?
Zincire vurulmuş bir çığlıkla saklı kalmışım gülüşlerimde
Mavi mavi hayallerim vardı benim, yedi(ler) ..
Sevdiler ama dövdüler düşlerimi
Cebimde minik bir umut ve sade benden ibaretim şimdi
Bundan böyle özlem geceye sızacak
..ve yanmaya başlayacak soğuk karanlık
''yaşamak mı ölmek mi? '' dersen yüzsüzce
içimden..
deliler gibi..
söverim......... sessizce..
..ve birden durdu dünya
yoğun ve sonsuz sis perdesi
sanırım bu bir rüya..
sıcak bir su
yükseliyor...
santim santim sarıyor bedenimi
Korkunun geceye açtığı pencerem oldun
Bakamadığım ufkun ardında bilinmeyen
Yasamama tek neden
Hayaline dokunmak oldu
... dedim
Nemli ve uzun rüya...
Reçele banılmış cümleler içinde,
Acı ya bulanmış ölü kelimeler vardı
Bir his vardı, tedirgin ve bitkin
Mavi bir su damlasıyla düşecek,
__Çok derine düşecek
kırmızı saçları var bugünün
saçlarının rengi dün
düne kan dökülmüş
duydum ki birileri ölmüş
bak yine üşümüşüm
dağıtmışım yine geceyi, kendimi
yorganım nerede?
söz vermiştim
tutamadım galiba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!