dokunma umutlarıma dura dura, kırılır
bir acımasız özlem büyüyor ellerimde sus
gözlerim dalgın, saçlarım rüzgarda
tüm kötülükçü duygulara inat
ölümsel dizelere bağlama benliğimi
bazalt mağaralarca derin oyuklar açma yüreğimde
neden unutamıyorum herşeye rağmen seni
neden geceleri uykularımı bölüyor karaltın
neden işlenmişsin bilincime nakışlar örneği
neden deme sakın, hiçbir şey sorma
duy sıcaklığımı yeter, uzat yavaşça ellerini
sarıl sımsıkı bana, daha sıkı sarıl
biliyorum, ölesiye sevmek bu seni
bursa; 12.08.1973
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 10.3.2012 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!