Çıkıp şu dağlara şöyle yaslanıp,
İçimde ne varsa dökesim gelir..
Koklamaya kıyamazken gülleri,
Köklerinden bir bir yolasım gelir...
Hep bekledim yâri birgün ondura
Buseleri yanğıma konudura
Sinemdeki şu ateşi dondura
Dipsiz ummanlara dalasım gelir
Derdi gamı sıra sıra dizdirdi
Kerem gibi diyar diyar gezdirdi
Bir Mecnun misâli candan bezdirdi
Bir musalla görsem ölesim gelir
Bu nasıl kadermiş çıldırmam yakın
Ardımdan türküler şiirler yakın
Hiçbirşey sormayın böyle bırakın
Ortadan ikiye bölesim gelir
Şeyda bülbül gibi başladım zara
Nesimi misâli çekildim dara
Anladım ki benim bu bahtım kara
Kara talihime gülesim gelir
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 14.2.2015 20:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bocalar durur yüreğim
Tırmanırım en yüce doruklara
Geceler en karanlığa bürnür
Yokluğunda.
Bir gülüşünle aydınlanırım
Gün doğar sabahlarıma.
Hasretlik acıdır,
Çekilmez dertlere koşar yüreğim
Kurcalarım dertlerimi
Kanatırım yüreğimi
Sadistçe bir zevktir sanki
Kendime sitemim
Bir yaşam ki gülünesi değil
Hikaye değil,masal değil
Yazılmamış bir şiirdir hasretin
Girince aklıma silüetin
Ölesim gelir
TÜM YORUMLAR (1)