Ölesim Gelir Şiiri - Mehmet Karagöz Hatibi

Güneş doğunca karşımda azı dağından
Sarı beyaz örtü gibi çiçek açasım gelir.
Göçler gelir selaldımdan soğuk bunardan,
Bir kuzu gibi koyun peşine koşasım gelir.

Baş yaylaya çiçek açtığında ilk bahardan
Sağdan soldan yörüye yörüye varasım gelir
Mormanevşe,sümbül ve lale bardakçıldan
Usanmadan sürüne sürüne deresim gelir

Mor çiçeklerin üstüne çiseleyen yağmur gibi
Nisan yağmuru olup ince ince yağasım gelir
Çayır başının kayadaki akbaba kartalları gibi
Yaylamın üstünde süzüle süzüle uçasım gelir

Hafif bir rüzgâr estiğinde oda ardıcından
Cula döşeğinde yağlık çiçeği olasım gelir
Ne gelmiş ne geçmiş tasa derdim olmadan
Yalınayak sümüklü çocuk gibi koşasım gelir

Titreye titreye içip çavşağın soğuk suyundan
Camisinde kıvrılıp büzüle büzüle yatasım gelir
Olgunlaşarak yatan ekinleri dere arasından
Ellikleri takıp orağ ile şakır şakır deresim gelir

Ülker yıldızı, gece doğup, parlayınca gökten
Hararları çuvalları merkebe yükleyesim gelir
Samancılar dah çüş ile çatalşamın burnundan
Peşlerinden korka korka benim de aşasım gelir

Kepirde, kalede, kayalarda çalınırken kavallar
Gannıcada otmanda koyun olup yayılasım gelir
Helke çitil su doldura giderken köylü güzeller
Sarı şabıla gibi gözlerin başında durasım gelir

Gurbetçiler içemezken garamıklı suyundan
Gapızın deresinde balık olup yüzesim gelir
Görmedim başka yerde köylülerin huyundan
İstanbulu Konyayı terk edip köylü olasım gelir

Ah ah! dedikçe deyesim gelir, hiç durmadan
Yedikçe yeyesim gelir nimetleri doymadan
Yürüyesim gelir, ağlayasım gelir bıkmadan
Ben ne bilem işte bu yayla için ölesim gelir

11.02.2013- KONYA