Ölen Kim? Şiiri - Faik Erol

Yıldız Parkına gittim yine dün,
Yaşamaya anılarımı.
Dost duydu da geldi yine,
Saklamaya çalıştığım hıçkırıklarımı.
Tüyleri ıslak ıslaktı, oturdu yamacıma,
Seni sordu ilk önce;
Yokluğun şaşırtmış olacak ki, aldandı.
Beni de böyle ağlıyorken görünce, kimbilir;
Seni öldü mü sandı?
Dedim ki dostum üzülme, ölen benim.
O yaşıyor, canlı canlı!
Ölen aşkımız, ölen dostluk, ölen sevgim.
Ölen gencecik bir kız, ölen bir delikanlı!

(4 Şubat 1980)