Belinde kanburu belirmiş çıkmış
Zaten bezmiş hayatından bıkmış
Çürümüş elleri toz toprak kokmuş
Ölem toprak olup kurtulam diyor
Kanburunu örtüyor beyaz şalı
Yük olmuş bedenine eski şalvarı
Teyzem bu dünyaya geldi geleli
Ölem toprak olup kurtulam diyor
Eğri bastonuyla arkadaş olmuş
Toprağa yaklaşmış toprakla gardaş olmuş
Zaten ismi ölüyle adaş olmuş
Ölem toprak olup kurtulam diyor
Dişi yok ki sıcak bir yemek yiye
Yürüyüpte gelemezki güzel vadiye
Sevenlerim artık hep öldü diye
Ölüp toprak olup kurtulam diyor
Göremeyim diye gözlerini şişlemiş
Alamayım diye ellerini haşlamış
Namazında yalvarmaya başlamış
Ölem toprak olup kurtulam diyor
Kayıt Tarihi : 14.9.2007 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Burak Tümen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/14/olem-toprak-olup-kurtulam-diyor.jpg)
acılar ve ızdıraplardan uzak güzel kurtuluşlara...
yüreğiniz daim olsun...
aradığımızı bulmak elimizde olmuyor bazen...
yaratan hayırlısını nasip etsin herşeyin...
saygılar ve hürmetler kaleminize...
etkili bir çalışmaydı...
TÜM YORUMLAR (1)