Öleceksin Ölecek! Şiiri - Abdullah Toroslu

Yazmış Mevla ezelden;
Öleceksin ölecek!
Gitmesen de tez elden;
Öleceksin ölecek!

Eller ölürken bir, bir;
Sen oynama birdirbir!
Bu azim bir emirdir;
Öleceksin ölecek!

Hiç düşünme firarı!
Olmaz bunun yararı.
Hak verince kararı;
Öleceksin ölecek!

Bu olacak mutlaka!
Yırtılacak o yaka!
Döneceksin sen Hakka!
Öleceksin ölecek!

Yürüsen de sinsen de;
Ecel her an ensende!
Gizlensen de mahzende;
Öleceksin ölecek!

Yok, çaresi şu işin;
Mecbur ora gidişin!
Yarım koyup her işin;
Öleceksin ölecek!

Geldiğin de o anın;
Gider baştan izanın.
Altüst olup her zannın;
Öleceksin ölecek!

Ayet diyor; iş kesin!
Kaderi bu herkesin!
Emri vardır merkezin;
Öleceksin ölecek!

Olsa da adın metin;
Kopacak kıyametin!
Ayan olacak atin!
Öleceksin ölecek!

Yığıp durma mal meta!
Böyle yapmak bir hata!
Anla dostum sen kat’a!
Öleceksin ölecek!

Bu gün değilse yarın;
Arşa çıkacak zarın!
Kapanacak şu dar’ın!
Öleceksin ölecek!

Madem olacak bir gün;
Bekle onu sen her gün!
Geldiğinde o zor gün;
Öleceksin ölecek!

Belki bir ceza ile
Belki de kaza ile
Belki es-kaza ile
Öleceksin ölecek!

Verme boşa arzuhal!
Arzda kalman bir muhal!
Yaşanacak bil o hal!
Öleceksin ölecek!

Ecel bakmaz yaşına!
Ağu katar aşına!
Lokman gelse boşuna!
Öleceksin ölecek!

Abdullah Toroslu
06.09.2013-İzmir