Bu biraz ben değilim kabuklar ceplerimde
Ve çakıl taşları gözlerim
Ağaçlardan rüzgârı dolayıp dilime
Beni dikkatle dinle ölecek sesim ya da dinleme
Bir hiçliği üfürüyorum dünya toz toz.
Başımı kaldırıyorum kâinat bir tüy düşüyor
En sırlı hücresinde içimin, tek içimlik o.
Yalnız insan, yalnız insan, sade insan
En çok konuşan görüntüsü sessiz objektiflerin.
Beni dikkatle dinle ölecek sesim ya da dinleme
Meteor hattından geçecek, geçer, geçiyor
Sade şiddetini, içtenliğini arzuların duy, duy da
Yaşa ya da yaşama, hangi uzaya fırlatsan o uzay sen.
Beni dikkatle dinle ölecek sesim ya da dinleme
İnsanlık boyu acı ezginin eşiğine başını koy
Bırak çakıl taşları ıslak kalsın ve bir acı eşiğinde başın.
Kayıt Tarihi : 5.4.2020 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semra Saraç 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/05/olecek-sesim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!