Öldürür Kene Şiiri - Veysel Şimşek

Dünya bir acayib nesil kudurgun,
Korkulu rüyadır herkes tedirgin,
Bir ölür,beş ölür nedense her gün,
Korkulu rüyadır öldürür kene.

Yok idi eskiden böyle rezalet,
İnsanlara ölüm fermanlı illet,
Nedense olmuşuz kudurgun millet,
Kendine gel diye bildirir kene.

Tapmışız şeytana tapmışız cine,
Ecel haktan gelir nedir ki kene,
Ders almamız lazım söylerim yine,
Herşey haktan gelir çıldırır kene.

Eskidende daha çok idi kene,
Nedense zehirli oldu bu sene,
Kene mağanadır sürmeyin öne,
Sonumuz mu geldi bildirir kene.

Kardeşler kardeşten evlad babadan,
Soğumuş farkı yok soğuk sobadan,
Azgın nesil ne anlar ki tövbeden,
Herşey haktan demez saldırır kene.

Hayvanın sırtından kene alırdık,
Kene ile haşır neşir olurduk,
Zehirli olsa biz o zaman ölürdük,
Nedendir bu sene öldürür kene.

Şimdi çare olsun bilim inatçı,
Denge bozuk doğa oldu fırsatçı,
Herşey haktan demez art niyet artçı,
Kusar zehirini çıldırır kene.

Yok etti doğayı inatçı bilim,
Allahın işine karışma zalim,
Senin eserindir böyle bir ölüm,
Hep senin sayende çıldrırır kene.

Kimyasal güç ile bozdun doğamı,
Sana emir veren patron ağamı,
Çok bildin uğraştın yıktın yuvamı,
Bilim inatçıya güldürür kene.

Çok mu akıllısın çok mu bilirsin,
Sen bilimci isen önlem alırsın,
Nedense keneye pasif kalırsın,
Manyak bilimciye güldürür kene.

Çok mu istiyorsun altın semeri,
Bırak gayri gel şu şeytan damarı,
Şaşırma Allahtan yersen şamarı,
Kendine gel diye bildirir kene.

Güneşe yol yaptın,aya yol yaptın
Unuttun Allahı şeytana taptın,
Boş verdin kendini yolundan saptın,
Akıllı ol diye bildirir kene.

Veysel der ki; Sakın sözüme gülme,
Yeter artık yeter gayri çok bilme,
Heri şin böyleyse dermanda olma,
Bu mu marifetin güldürür kene.