Bazen öldürüp bu koca kentleri:
Avuçlarımızda biriktirdiğimiz yarınlarla gideriz.
Adlarımız kazınır ayaklarımızın bastığı her toprağa,
Avuçlarımızdaki yarınlar dökülür,
Gözlerimizin değdiği her pusuya;
Bir sabah öldürüp bu koca şehirleri:
Öfkemizi şafağa katıp da gideriz.
Kuşlarımızı alırız yanımıza, rüzgârlarımızı, gökyüzünü.
Ay ışığı düşer gölgelerimizin üzerine.
Susarız! Koca çığlıklara haykırarak susarız.
Yağmurlarla öldürüp bu koca şehri:
Gözyaşlarıyla çeker gideriz.
Toprağı biriktiririz tırnaklarımızın arasında.
Parmak uçlarımızda destanlar…
Türkülerimizi alırız yanımıza,
Nehirler gibi taşarak gideriz.
Kayıt Tarihi : 29.5.2010 01:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)