Öldürücü Zatürrre Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Işıldayan şafağın parıltıları gözümün önünde geçerken
Uzun bir yolculuğun kızıllığı ve buğusu içindeyim
Saatlerdir tren beklediğim
Ankara tren grında
Göğsümün ta orta yerine
Sanki incecik bir ok saplandı
Yüzüm
Sararmış limon gibi
Sarardı
Çok hastayım
Hızlı tren
Düdüğün pek acı çal
Ne olur hızlan
Akan kapkara geceyi yara, yara
İstanbul'a götür beni
Üşüyorum
Titriyorum
Ter döküyorum
Günlerdir ağzımın tadı yok
Ah çekiyorum
Bir acayip oldu halim
Öldürücü
Bir zatürre yapışmış
Ciğerime
Göğsüm yırtılıyorcasına
Öksürüyorum
Ben öksürdükçe
Başım, içim ağırıyor
Yok işte
Kalkmaya dermanım
Doktor
Yaşamla ölüm arasında
Gidip geliyorum
İş işten geçmeden
Beni
Tevekküle muhtaç etmeden
Bayrampaşa Devlet Hastanesi'ne
yatır
Ölüm değil, sevdiklerimden ayrılmak korkutuyor beni

Buğulu camlarda korkutan gölgeler, gecelerimde kâbus var
Nefesim sıkışıyor, gözlerim kararıyor
Kapı aralarından
Kulağıma
Ölümün ayak sesileri geliyor
Uçsuz bucaksız yaylaların
Denizlerin
Ormanların
Hayalini kuramıyorum
Çünkü
Pandemi saran şu gezegende
Zaman acımasız
Zaman fena
İçimdeki zatürre ağır mı ağır
Gece-gündüz çalışan
Oksijen takan
Pansuman
Aşı yapan
Sağlık ordususunun
Meleği
Günde üç kez bana iğne vuran
Gözleri şiir
Kalbi sevgi dolu hemişre
Gözüm karararıyor
Serum yordu beni
Geceler bana
İki damla gözyaışı
Döşeğim, battaniyem yılan, çıyan
Başımı her koyuşumda, yastığım bana ateş oluyor

Bu gecede yanıyorum, kapkaranlık derin kuyularda
Beni saran bu dertten, yoğun ateşte
Kaçmaya mecalim yok
Özlemimde bacı, kardeş
Evlat
Torun
Dostlarım var
Yüreği güzel
Refakatçı eşim olmasa eğer
Tükene, tükene yanacağım
Halimi bilmez dağlar, taşlar
Yürürken sendelenıyorum
Nedir bu hal?
Varlığıyla umut veren, yaşama hizmet eden
Doktorum geldi, ağzımda maske, kolarımda serum var

Mehme Çobanoğlu
28.02.2022
B.paşa D.Hastanesi