Öldürmeliydin Beni de

unutmaya başlıyorum seni artık
yavaş yavaş kayboluyor gözlerin
zaman tozlandırıyor resmini
dün seninle konuşur gibiyken
bugün hiç hatırlayamıyorum sesini
artık unutmaya başladım
gece yatarken seni düşünmek istiyorum
rüyalardaki birlikteliği korumayı
elini elimden hiç bırakmamayı
ama uyanıklığımdaki ayrılık
yiyip bitiriyor beni
bir dut yaprağı gibiyim
hergün biraz daha tüketiyor
kendini hasret sanan ipek böceği

artık unutmaya başladım seni
senin gibi yapıyorum çoğu zaman
resimlerimizi karıştırıyorum
arada mesajlarını okuyorum yine
hiç bıkmadan
sesini duymak için telefon açıyorum
aslında daha uyanamadım ayrılıktan

seni unutuyorum yavaş yavaş
biliyor musun
bu bir yenilmişlik değil aslında
onurlu bir savaş
gün yine geceye dönerken
sen tüm sevecenliğinle beklerken
daha fazla tutamıyorum
özlemlerin nöbetini

ben unutmaya başladım artık seni
sevgilim! seni unutmak üzereyim
bir şey yapmak zorunda değil miydin
Zorlamalıydın beni sana
buna mecbur hissetmeliydin
kahretsin
ölmeden önce beni de öldürmeliydin
şimdi gittin
ben de seninle ölmeliyim.