Öldüren sevdam Şiiri - İsmail Sargın

gözlerim aradı seni heryerde yoktun sen
agladın döküldü göz yaşın silemedim ben
uzaktaktaydın sen bulamadım seni neden
öldüren sevdam önce koydu toprağa erken

giderken parçamıda aldın benden acımadın
yalvardım gitme diye canım dan can aldın
böldün sen kalbimi ortadan ikiye kopardın
öldüren sevdam oldun sen dalımı kırdın

zindanlara attın yüreğimi dört duvar arasında
çıkış yoktu çaresiz kaldım yanan candı aslında
yıkamadı gönül duvarını kimse yıkamazda
öldüren sevdamın anahtarı sendin yanımda

eski şarkıları dinlerdik seninle radyodan
mazi oldu geçmişe dair ne varsa anılardan
martıları izlerdik senınle el ele rıhtımdan
öldüren sevdamla biz bir bütündük çokdan

bahar geldimi koşardık kırlarda daglarda
uzanır yemyeşil otların arasında uyurdukda
yuvarlanır canımızı yakardık belli etmedik aslında
öldüren sevdam sen olunca bilmezdik acısınıda

bulutlara sorardık birbirimizi seviyormuyuz diye
papatya falına bakardık sevıyor sevmiyor diye
bir damla yağmur düşerdide bedenimize
öldüren sevdam sen olunca elin elimde