Öldüren Sevda Şiiri - Orhan Dal

Öldüren Sevda-1
hep aynı sahilde gezmekten usandım
bir cıgara yaktım denize küçük bir taş attım
gözlerim seni arıyordu gözlerim seni
ve ben yüzünün rengini unutmuşum
sen beni terketmişsin yalnız kalmışım
ve ben bir yol düşünüyordum, sana yakın

seni hiç sevmeseydim, hiç bilmeseydim
bu şehre gelmeseydim, inadımı kırsaydım
uzaklarda bir yerde bir mezar olsaydım
seni hiç sevmeseydim, adını hiç bilmeseydim
belki terkedilmek alnımdan silinmiş olurdu
resmini kanla yüreğime çizmeseydim
adını taş duvarlara tebeşirle yazmasaydım
sahilinde buraların olmasaydım
martılar sussaydı adını anmasaydı
bir mezar olsaydım bir dağda unutulsaydım
seni hiç sevmeseydim hiç mi hiç

sana verdiğim güller vardı
vermeseydim elim yanardı
vermeseydim sana yansaydı elim
avucunda gülleri, avucunda elimi görmeseydim
sahilde beni bekliyordun, gitrmeseydim
iki adım ötede sana baksaydım
ama varmasaydım yanına
sessice bir cigara yakasaydım
kendimi yaksaydım elini tutmasaydım
seni hiç sevmeseydim, bilmeseydim
bir mezar olsaydım toprakta kurusaydım

Öldüren Sevda-2
batan güneşin kızıllığında sana bakıyordum
iki adım ötede gözlerinde yanıyordum
ben seni seviyordum sen beni bilmiyordun
yanında bir adam onunla yürüyordun
sol böğrüme usulca bir bıçak giriyordu
sen elini tutuyordun gözlerine bakıp gülüyordun
deniz ağlıyordu, ben ağlıyordum
sen ona sarılıyordun bir kurşun beni vuruyordu

sen gülüyordun onun gözlerinde gülüyordun
iki adım ötede sana bakıyordum
ben seni seviyordum sen bilmiyordun
hırsımdan dağlar yerinden oynuyordu

o akşam okul önünde otobüs durağında
günün batışında soluk bir sis arasında
yüzün görünüyordu, yıldızlar görünüyordu
elinde bir el vardı yüreğini okşuyordu
dudağın boyanmıştı
yanında bir adam saçlarına dokunuyordu
kendimi yerden yere vuruyordum, gözlerim öfkeliydi
beyaz mumlar gibi yanıyordu
bir zehir çıkarıyordum doyasıya içiyordum
sen gidiyordun, ben kalıyordum

Öldüren Sevda-3
yazdan bir yağmur yağıyordu, ben yağıyorum
bir çocuk yapmurdan kaçıyor, ben koşuyorum
kaldırımlar üşüyor, yapraklarda damla
kimseler olmuyor sokakta, bir çocuk kaçıyor
yağmurdan, ıssızlıktan, kendi yalnızlığında

sen uzakta kimbilir yağmurda yağıyor orada
sen kalkıp gidiyorsun, saçların ıslaktır
bir çocuk vardır uluorta yağmurda
belki takılıyordur gözlerin görüyorsundur onu
bir çocuk ıslak kirpiklerinde resmin var

yazdan bir yağmur yağıyor üzerime yağıyor
bulutlar aplıyor ben ağlıyorum bir çocuk kaçıyor
kaldırımlarda kimse olmuyor kaldırımlar üşüyor
sen uzaklarda saçların ıslanıyor
bir çocuk gözlerine takılıyor
kirpiklerinden bir resim sallanıyor
ben kaçıyorum sokaklarda kimse olmuyor

Öldüren Sevda-4
ben yine korkmaktayım
çünkü bulutlar hüzünle ağlar
güneş kayıptır, ıslaktır yapraklar
ve kaçıyordur insanlar sokakta
mavilikten yoksun bu şehirde
soluk ve gri gökyüzü
uzakalarda özlenen birileri var
yağmur, hatırlatan gündür
ben ölürüm yağmur diner
aşkın öldüğü gün bu gündür

gitmesin denizin üstündeki hayalin
dalgalar devrilsin, yağmurda yağsın
gökkuşağının altında bir hayalin kalsın
saçlarında asılı bir soluk gül
parmağında takılı son buluşma günü
hayatında beni tek onlar hatırlatsın

çünki bulutlar hüzünle ağlıyordur
heyecanla çarpan bir kalp
göğsümde hırçın damlalar
ve bulutların karasında
ölüm gibi bir kan akar
aşkın ilmiği boynumda
ve zehirli çiçekler avucumda
susar yağmur şarıltısı
ve bir elmas yarası sevda ömürde
ben ölürüm bulutlar gider
aşkın öldüğü gün bu gündür

bütün aşıkların son günü
son şiirlerimin soluk mısrası
yalnız ayrılıkta parıldar
bütün ölümlerdir ışık kaynağı
ey unutulmayan öldüren sevdalar
yüreğimi kesen elmaslar eridi
hep mutluktur sın gün
yağmurlar diner sessizdir aşk
ve en acı mutluluktur ölümler
aşkın öldüğü gün bu gündür

son ve ilk günüdür hayatın
ağlar sevda, anılar buruktur
ve dehşetli bir mutluluktur son gün
şüpeli, korkunç ve sonsuz
faydasız bütün akşam kızıllıkları
hiç bilmiyordur aşıklar
aşkın son gününü
çünkü bilenler ölür

çünkü bulutlar ağlıyordur hüzünle
yorgun ve dalgın damlalar vardır
ıslak yapraklar üşüyen kaldırımlar
yalnızlığından kaçan yalnızlar
kendi yalnızlığında kurtulmak için
kendini vuranlar
bu yüzden bulutlar kan ağlar
yalnızlık aşkla başlamaktadır
ve böyle bir gün
aşkın öldüğü gün bu gün