Senin başkalarıyla attığın kahkahaları gördüğüm bu gece, seni sevmekten vazgeçtim.
Paslı bir hançeri saplayıp yüreğime, kanırta kanırta söktüm seni içimden
Şimdi o dudakların herkese gülebilir,
O gözlerin herkese bakabilir,
O dilin herkese dönebilir.
Bir çöp gibi yüreğimden attım seni
Sokağa bıraktım içimdeki tüm senleri.
Ayağı bağlı esaret güvercinlerimi bir bir azat ettim.
Özgürsün artık, kanatların yorulana kadar uçabilirsin.
Ama şunu unutma:
Dolarsa bir şarkıda gözlerin,
Titrerse adımı anarken dudakların,
Ve istemsizce koşup gelirse bana ayakların,
Seni seven biri yok artık.
Ben seni başkalarına gülen yüzünle,
Şakıyan dilinle,
Ve koşan ayaklarınla hatırlayacağım.
Benden başka dokunduğun her tende beni ara,
Her gözde beni gör.
Kimse benim gibi sevemeyecek,
Benim gibi dokunamayacak sana.
Çünkü benim parmak izlerim farklı.
Sokağın kaldırım taşlarına gözyaşlarını döke döke git benden.
Dal rüzgarı,
Toprak yağmuru affeder belki ama
Ben gözlerime çizdiğin ihanetini asla unutmayacağım, asla.
Bu gece öldürdüm seni içimde.
Ve bilir misin ki zamansız ölenlerin mezarı bile olmaz yürekte.
Kim için benden gittiysen onunla ol ve beni asla düşünme.
İhanetin affı, yalanın tövbesi olmaz bende.
Git ve dönme geri.
23.06.2024 02:54
Kayıt Tarihi : 23.6.2024 02:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!