Öldür Şiiri - Hasan Odabaşı

I.
şimdi bu kasabanın göğünden güneş koparıp
gecelerine yangın boyalı yıldızlar serpiyorum cehennem artığı...

yoktun imkansızdık
geldin olmazları oldurduk yeri göğe çıkardık göğü yere serdik

her biri bir ömür olan o günler
mutlu ve umutluyduk her şeye gülüyorduk bizdik...

kelebek kanadına sevinçler resmettik
aşktan yana içli şarkılar avaz avaz söyleyerek...

II.
sevmekten canı yanar mı insanın bak yanıyorum
düşün ki mahşer yerinde yalnızım cehennem ateşi her yanım

yüreğim tenim düşlerim yanıyor
yanıyorum…

karalarını giyinince bu kasaba
sen sevinç sen seviş olur yağardın gecelerime öpüş öpüş...

şimdi
dar bir koridora boş gözlerle bakar gibi
kalabalıklarda kaybolmuş çocuk gibi bakıyorum ardından
gidişine bir tomar küfür savurup kahır dolu şiirle yazıyorum...

yaşamak dururken ölmek
sana susmak...

III.
balıkçı kasabasının dar sokaklarında dün kırıntıları aramak
bir sigara dumanında zıvanadan çıkmış sevişleri boğmak ne zor....

kalmak buralarda çekip gitmekten bilsen ne zor
acının göğsüne yaslanıp göz yaşı sağanağında çığlık çığlığa beklemek...

şakağına o koca yalanı dayayıp
vurmalı senli dünleri bir bir...

ızdıraba sarılıp kıvranarak yaşamak
ölmekten zor...

avuçlarım açık dualarıma sığacak kadar
sadece sen diledim ölünceye kadar hiç duydun mu...

kokularınla ört sen öksüzü düşlerimi üşüyor
yorgun düştü soluğum ne olur beni nefesinin sıcağında öldür...

Hasan ODABAŞI