Ey Tanrım ne zaman güneş doğacak
Ne vakit yolumdan diken kalkacak
Karanlık gönlümde ışık yanacak
Öldüm öldüm Tanrım ses duyanım yok
Yüreğim yaralı kalbim perişan
Her adım atışım sanki bir isyan
Ne olur bitsin de artık bu ferman
Öldüm öldüm Tanrım hal soranım yok
Her gece gözyaşı döker bu gözler
Kaderim peşime dizdi bin izler
Ne bir dost tutuyor ne gülen yüzler
Öldüm öldüm Tanrım bir sevenim yok
Bahtıma düşerken hep acı zulüm
İçime sığmıyor tükenmiş gönlüm
Her sabah daralır umutsuz ölüm
Öldüm öldüm Tanrım ağlayanım yok
Ne bir umut kaldı ne de teselli
Yüreğim kan ağlar gözlerim nemli
Tanrım hangi günüm geçti neşeli
Öldüm öldüm Tanrım anlayanım yok
Kul Ortak der sabrım taşıyor artık
Bu gönül her gece dert ile yastık
Ağlarken solduğum bir garip aşktık
Öldüm öldüm Tanrım çağıranım yok
KUL ORTAK
Baki OrtakKayıt Tarihi : 11.3.2025 20:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!