Giydim en sevdiğim elbisem kefeni.
Kelimelerin tükendiği boşlukta azraili beklerim..
Derken geldi azrail, yanında ecel
Uzun bir yolculuk başladı, son durak ölüm.
Hazırım ben azrail, hadi gidelim
Ölüme giden araca çabuk binelim
Bırakıp ağlamayı sonsuzluğa gülelim.
Ben çok mutluyum, üzülme!
Elveda sevgilim…
Hani sana yazdığım şiirler vardı ya?
Sığdırabilirsen onları bir kitapta topla
Mümkünse kitabı aşk sözleriyle kabla
Ha! Birde son dileğim, lütfen ağlama!
Senin için ağladığım geceler varya?
Dön bak geçmişe ve hatırla.
Eğer dökebilirsen acımı kelimelere,
Ölüm raporumu da sen hazırla…
Kayıt Tarihi : 21.10.2012 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!