Bir zamanlar yanyanaydık sevgili Dudaklarimizdan dökülen her sözcük bir melodi olup takiliyordu yuregimize
Gökyüzüne bakardık umutla ozamanlar hala maviydi bulutlar
Yıldızları bir bir saçlarına takisim masal gibiydi
Sonra geldi ayrılık, sessizce girdi aramıza,git gelme de diyemedik
Önce bir rüzgar esti
Aldı kopardı seni benden
Sonra bir yağmur yağdı ıslandı gözbebeklerim
Acı ile tanıştı yorgun yüreğim
Kalbimde yankılandi vefasızlık, sol yanımı yaktı gidişin
Bir nester kesigiydi sözlerin düştü dilinden, ve kana bulandi tum umutlarim
Gözlerimdeki yaslari gore gore gittin
Anlatamadım içimdeki acıyı
Anlatamadım seni ne kadar sevdigimi lanet olasi bir ayrilik hikayesi yazdı ellerim
Susmak dilimin ucunu kanatti
Soluma yapisti yoklugun derin bir acıydı, içimdeki agaclarin fırtınaya yenik dususune sahit oldum
Ayrılık yüreğime bir hançer gibi saplandı
Sevdama kan damladı
Sustum bastirdim ağladım
Geçmedi
Gökyüzü griye boyandı yıldızlar kayboldu gözlerimden.
Sonsuz bir boşluga düştüm
Vefasızlığınin soğuk rüzgarları, yüreğimi sarhoş etti.
Oysa bir zamanlar sen sarardin ben hoş olurdum
Şimdi senin gözünde bir sarhoş oldum
Tüm ayık hücrelerime inat
Ne güzelde söylemiş şair ben herseyimi ayıkken kaybettim
Şimdi yapayanlizim sözcüklerim sancılı
Dilim titrek
Ayriligin siirini yaziyor kirpiklerime ansizin takilan ve dusmeme cabasi veren yaşlar
Icimde ölüyor tüm senler
Nefes alsan ne ben seni yüreğimde öldürdüm sevgili
Hani bana kapıyı gösterdiğin o gün varya
İşte o gün öldürdüm Oysa gitme diye ayakkabilarina kumlar doldurmuştum
Yine de gittin
Yüreğime çıplak ayaklarinla basa basa gittin
Sana gitmek bana beklemek yakismadi
Doldurdum özlemle silahımı her gece parmaklarının izlerine hasret olan bedenime sıktım
Bedenim öldü ama ruhum asla
Sevenler ölmez diyen şairi getirin bana
Hani sevenler ölmez di
Ben öldüm be şair öldüm
02.02.2024 11:30
Kayıt Tarihi : 2.2.2024 11:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!