Öldüm! ! ! Şiiri - Gür Kan

Müezzin Sela okuyordu bir Öglen Vakti, Düsündüm acaba Kim Öldü diye, Kalkmak istedim ama kalkamadim.
Carsafi Boynuma kadar cekmisler, Basimda Anam Agliyordu, Ayetler tek tek dökülüyordu Mollanin dilinden, Anladimki Sela banaymis, Yar bizi Cagrirmis Eyvallah dedik.
Gasilhaneye götürmeden Evde son Duam yapiliyordu El Fatiha dendiginde Feryat Figanlar kopuyordu.

Yatirdilar beni Soguk bir tasin üzerine Üsüyordum kimsin Nesin ne Yasadin demeden son Abdestimi aldiriyordu Kardesim, Gözlerinden yaslar dökülüyordu,
Mirildaniyordu: "Ne Yasadinki sen Neden Sevgili seni bizden aldiki bukadar erken bizde Sevdik Seni bu yalan Hayatta yerin olmadi Asikardi Kardesim" diyordu.
Sonra Gül kokulu bir Elbise getirdiler Isittimki Kefen derlermis buna, Bembeyaz giydirdiler Koydular Tabut denen Son Araca.

Hayatta hic üstlerde tasinmamistik ama Ruh bedenden ayrilinca Omuzlarda gidiyorduk.
Vardigmiz yer Musallaydi Son Namaz kiliniyordu, Er kisi Niyetine dediler Cenaze Namazimi Kildilar.
Hakkinizi Helal ediyormusunuz diye son Soru sorulmustu Tek bir dilden cikarcasina "Helal Ediyoruz " dediler, Sükür Yarrabi Kul Hakkiyla gelmiyoruz yanina diye Rahatlamistim. Aldilar Güller icinde bir Mezarliga varildi, Cikardilar beni tabuttan, Babam kendi Elleriyle koyuyordu beni topraga, Oglum diye Aglayisini duyuyordum,
Allah Rahmet Eylesin deniyordu Üzerime Tahtalar yan konuyordu sonrada ilk Topragi en Sevdiklerim atmaya Basladi, Odam gibi Kap karanlik oldu Gömüldüm Gömdüler beni Kara topraga......

BEN ÖLDÜM EY SEVGILI BASIN SAG OLSUN...! ! !