Oldum Şiiri - Özcan Kurt

Dünya han dediler, mihman eyledim.
Ol aşina idik, İhvan eyledim.
Ademden önce de geldim gezindim,
Düştüm gülistana, zara eş oldum.

Düştü peçesi, gül açtı gülizar,
Kaşları kaf-ü nun oldum giriftar,
Üç Yeşil benden noktası var,
Ol simada, ulu yare düş oldum.

Bir dem, Veysel toprağında huş oldum,
Vasiyet etti, havalandım ķuş oldum,
Avcı vurdu kazanlarda aş oldum,
Yere vurdu, karıncaya tuş oldum

Süretsizdim adem diye göründüm,
Kozmik kalem ile, Alak'a kazındım,
Kaf da okundum, nun diye yazıldım,
Havva’yla mey içtim ŞİT'le nuş oldum.

Kırkların ceminde aradım Himmet,
Muhammed taneyi, eyledi şerbet
Ali sundu edip elinden hizmet,
Vahdet kadehinde bir hoş oldum

Özvecan'ım şükür didara erdim,
Sıtkı pervaneyi düşümde gördüm,
Ol canlara alıp selamın verdim,
Ben kendi kendimle dara düş oldum.

ÖZ ve CAN

ÖZ ve CAN