Oldukça Yalnız Şiiri - Mesut Çiftci 2

Bir çok yazar, bir çok cümle yazdı.
Yazılanlar kimi zaman hissedilenlerdi,
Kimi zaman hissedilmek istenenler.
Olduklarıyla olmak istedikleri arasında gitti geldi kalemler.

Çoğu beğenilmek istedi,
Bir o kadarı alkışlanmak
Ve kuşkusuz bunları umursamayanlar da vardı.
Sonsuz uzayın,
Sonları meşhur bir gezegeninde,
Yalnızlıktan korkan,
Ama korktuğuna çılgınca sığınan insanlardı.

Dünü hatırlamayı sevmeseler de,
Dünleri hatırlatan yazılar yazmayı severlerdi.
Şimdi birçoğu artık yok,
Pek azı yaşamakta hala.
Pek azı içinde yaşadığı döngüyü görebilmekte
Ve pek çoğu içinde yaşadığı döngüyü aramakta.

Oldukça insan,
Oldukça hüzün
Ve oldukça yalnız.