Öldüğün Yerden Yeniden Diril

Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.
Önce bir tohum ol ve düş sadık toprağa.
O tohum filizlensin yeniden.
Tomurcuklar açsın hiç sulanmadan.
Bir daha solmamak üzere bir gül doğsun sadık topraktan.

Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.
Bir gül gibi yetişsin sadık toprakta.
Bir daha solmamak üzere açan kırmızı bir gül...
Yaprakların, sonsuzluğun sıcak demini taşısın kuşluk vaktine.
Dikenlerin bizi çepe çevre çevirsin,
Hiçbir kimse dokunamasın bize.

Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.
Bir gül gibi süsle yavan hayatımızı.
Solmamak üzere açan kırmızı bir gül...

Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.
Bir gül gibi...
Ama hiçbir arı bal almasın kırmızından.
Hiçbir bülbül konmasın yeşiline.
Hiçbir mahlukat koklamasın sarını.

Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.
Sadece ben,
Usta bir bahçıvan gibi dokunayım, kırmızına, yeşiline, sarına...
Beraber koşalım yarının bulutsuzluğuna.
Sadece ben,
Usta bir bahçıvan gibi çökeyim yanına.

Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.
Ve bir daha beni yalnız bırakma.
Hayatımızda başkaları olmasın,
Sadece biz olalım yanyana.

Ben usta bir bahçıvan olayım senin yanında.
Bir gül gibi, her yeni güneşe bakar gibi bak bana.
Öldüğün yerden yeniden diril ve gir hayatıma.