her şafağı karşılarken solduk biz,
kuşların günü karşılayan
ilk senfonlerinde,
karıncaların bulduğu
son ekmek kırıntısında,
seher vakti yüzüme çarpan
poyraz da..
sigaramın ıslak tütününde
çekerken dumanı
her nefeste öldük biz...
bir çingene kıızın sepetinin içinde
son kalan o demette,
küçücük bir ilkokul çocuğunun
ilk busesinde
sevdiğinin elini ilk kez tutan
bir gencin heyecanında
bulutların avucuma bıraktığı
yağmur damlasında,
düşe kalka öldük biz..
sonu gelmeyen günlerin kıyısında
eski bir şarkının eksik notalarında
kadehimde kalan son yudumda,
tabağımda ki son peynir diliminde
sustuğumuz her cümlenin başına koyamadığımız
öznenin gizlisinde ,
aslında
hiç tanışmadan
öldük biz.....öz/
Kayıt Tarihi : 7.4.2024 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!