Oldu mu Şimdi Ya. Şiiri - Adnan Durmaz

OLDU MU ŞİMDİ YA
Yeşil dalların altında gözlerin
Her bakışımda ilk kez görürcesine bayram şenliği
Geceyarılarında temmuzun el ele bozkırlarda
Yıldızlara uçarcasına
Kapıyı her açtığında yeni bir şiir gibi açılışın
Bütün çiçekleri kıskandırırca
Öylesi günlerin yaşamak vardı her anını aşkla
Oldu mu şimdi ya

Çingeneler çadırlarını söküp gitti
Ay üşüdü gecede
Bir ben kaldım bozkırlarda
Sancılı bir yara gibi
Yapayalnız
Yokluğunda
Oldu mu şimdi ya

Dağbaşlarına çıkacaktık
Ormanları dinleyecektik koyun koyuna
Boyuna akacaktık
Bütün pınarlar gibi aşkla
Büyük denizlere gidecektik
Dalgalar yarıldıkça içinden sen çıkacaktın
Gülüşle
Coşkuyla
Aşkla
Şimdi çok eskiden okunmuş bir kitabın
Sararan yapraklarında kalan
Bölük pörçük bir öykü kaldı aklımda
Ve hep sordum
Nere gider biten aşklarda kurulan onca düş
Benimkisi
Kaldı işte ot bitmez ıssızda
Sahipsiz ve kimsesiz
Oldu mu şimdi ya

Ülke durmadan zemheri sislerinden geçiyordu
Sırtında yırtık pırtık bir soyka
Üşüyen sokaklar öksürüyordu gecekondu semtlerinde
Tütün sarıyordu kederle
Uzak köyler tipilerde
Ben işte hiç durmadan düşler damıttım
Acının imbiklerinde
Ülke ağustos yangılarında kavlıyordu
Sen yoktun
İçime işlemiş bir çift göz ağlıyordu
Dağlara taşlara vurdum kendimi
Sakallarım hızla ağarıyordu
Kimse sonsuz bozkırlarda
Yolunu kaybetmek için düşmezdi
Bin renkli düşlerin yoluna
Ve kendimi terkettim ya yalnızlığa
Oldu mu şimdi ya

Ülkenin omuzları beton yarası
Başı parmaklıklar arasında siluet
Kanıyla beskiyor umutlarını
Çobanlar dağlarda kaval kanamakta
Yıldızlar birikiyor kirpiklerinde sevgililerin
Ayın leğeninde her gece sabaha karşı
Umudu ve aşkı yeniden yoğuruyor analar
Mevsimler gelip geçiyor yanımdan
Darbeler geçiyor
Acıları sırtlamış ömürler
Ve yeni bir gök aramak ne kadar zor
Olmayan düşlerine
İnsan diyorum
Bittiği yerde kaç kere yeniden başlar usta
İçimde koskoca bir okyanus boşalmış
Oldu mu şimdi ya
19.7.2016 05:10
adnan durmaz