“ Hiç olmadı bence !”
Söyle ben severken, sana ne ettim
Mutsuzluk bir kere, seni buldu mu ?
Bırakıp ortada, çekip de gittin
Kalbimden vefasız, çıktın oldu mu ?
Aşkım gururumu, yener diyordun
Gidenler elbette, döner diyordun
Mutluluk bir ömür, sürer diyordun
Bu kadar çarçabuk, bıktın oldu mu ?
Kim sever kalbini, hainse eğer
Kurduğum hayȃller, boşaymış meğer
Bu muydu aşkıma, verdiğin değer
Dünyamı başıma, yıktın oldu mu ?
Umudum vardı hep, her gün yarından
Bin yangın çıkarttım, kalbin harından
Kavrulup piştikçe, hasret narından
Sen hasret hücrene, tıktın oldu mu ?
Ne vardı bu kadar, kibir edecek
Bir kalp taşıyordun, sende sevecek
El alem bizlere, bakıp gülecek
Kendini bu kadar, kastın oldu mu ?
Tüm acılarımı, aşkla dindirdim
Her türlü nazını, gönle sindirdim
Gururu göklerden, yere indirdim
Üzerine çıkıp, bastın oldu mu ?
Gün be gün harcayıp, bitirdin beni
Ömrümün sonuna, getirdin beni
Yargısız infaza, götürdün beni
Darağcını kurup, astın oldu mu ?
Kayıt Tarihi : 15.5.2019 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!