ölüyorum yâr, gör artık
sapladığın hançeri sevdim
sen, benden giderken sırf üzülmeyesin diye, yarama elim basıp güldüm
oldu mu şimdi bu, oldu mu.
senin için azraille dost oldum, ölüm'ü sevdim
her gece gizlice baldıran zehri içtim
anam üzülmesin diye kalem kırdım
kuşluk güneşinde hüzün beledim
oldu mu şimdi bu, oldu mu.
sana bu kadar meftunken
aklımı kaçırırcasına severken
zemherim, firakın cerihasıyla gusl ederken
dünyadan elimi eteğimi senin için çekmişken
oldu mu şimdi bu, oldu mu.
sana mahzun türküyken
bahar düşmüş dağlarına ufukken
yüreğim esir, gözlerim senden başkasına körken
suskularım cezm'li, üzgülerim şedde'liyken
oldu mu şimdi bu, oldu mu.
bak şimdi sensiz soğuk bir maktülüm
yusufi çığlıkların sindiği kör kuyuyum
dalı bahara küsmüş ıhlamur ağacıyım
düşleri uzaklara nişanlı koyu bir acıyım
oldu mu şimdi bu, oldu mu.
Kayıt Tarihi : 19.2.2022 14:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğlen saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!