Oldu mu Şiiri - Ömer İskenderoğlu

Döndüm döndümde yine geri geldim
Daha önce geçtiğim yollardan
Sana aşık olanda seni sevende bendim
Hiç umursamadığın zamanlardan

Bırakıp gittikçe beni
Cilve sandım, naz sandım
Sonra görünce seni
Gerçekleri anladım

Hiç uzaklara bakıp düşünmediğin oldu mu
Rüyalara dalıp uyanmadığın oldu mu
Başlayıpta bitirmediğin oldu mu
Oldumu ve güzelim bu yaptığın oldu mu

Ardından dökülmedi gözyaşım
Yitirmedim umudumu hiç
İlk değil bu yalnız kalışım
Sonu gelmeyecekte sanırım hiç

Yıkıldı ardından koskoca bir çam
Artık olmaz senin gönlünde gam
Beni böyle bıraktın ya
Sen de cehennem ateşlerinde yan

Desemde kıyamam üzülürüm ben buna
Değmeyeceğini bilsemde senin gibi bir kıza
Etmeyide duymayıda sevmem
İçimden gelsede beddua

Açıldı kalbimin kapısı geri
Geldiğin gibi çıkmalısın
Sevmiş olsan bile o yeri
Artık uzaklaşmalısın

Birgün, biryerde, bir ses olur çalarım
Gözükmem gözüne nefes olur uçarım
Yağmur damlasıyla avcuna düşer
Sen hissetmeden kaçarım

Ne ilk nede sonuncu bu
Aşkı seninle tatmadım
Aşk yıllardır içtiğim su
Bilki ben hiç doymadım

Mutlu olmuşsundur umarım sen
Çünkü ben hiç etmedim
Ne kadar uğraşsamda ben
Sen hiç beni sevmedin

Sen yaptıklarımı sevdin
Hediyeleri, zamanı ve eğlenceyi
Asıl seven bendim
Elini tutarak seninle gezmeyi

Uç bakalım kırmızı uğur böceği
Birgün ne rengin nede kanatların kalacak
Geçirmek için bir geceyi
Etrafında kimse olmayacak

İşte o zaman ararasın beni
Vermeye çalışırsın istediğim sevgiyi
Daha önemli bir şey varmış dersin
Kadına sahip çıkan, erkeği

Yokum ben artık seninle bu ilişkide
Sebepli sebepsiz yarattığın her çelişkide
Bir daha bu kalp sana hiç yanmayacak
Uç artık şimdi annen terlik pabuç alacak